Hoe is het nu met ..
Pascal Kingma?

Stage lopen, afstuderen én een baan bij de Health Hub

Sommige studenten komen steeds weer terug bij de Health Hub. Een mooi voorbeeld daarvan is Pascal Kingma, die hier stage liep, zijn afstudeeropdracht deed en vervolgens aan het werk ging bij Machnet, dat gevestigd is in ons gebouw. Een vertrouwd gezicht dus. Hieronder leest u hoe een en ander tot stand kwam en wat zijn ervaringen zijn.

Sollicitatie
Pascal: ‘In het derde jaar van mijn opleiding Industrieel Product Ontwerpen (IPO) bij de Hanzehogeschool moest ik stage lopen. Dat was in de eerste helft van 2020. Ik had veel bedrijven benaderd, maar nergens was plek. Toen vond ik op internet informatie over Health Hub Roden. In eerste instantie twijfelde ik, maar toen ik verder keek zag ik dat er veel leuke dingen gebeuren. Voor mijn IPO-opleiding heb ik verpleegkunde en engineering gestudeerd, mijn achtergrond leek dus volledig aan te sluiten bij de Health Hub: medisch, technisch en innovatief.

Ik nam contact op en werd uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Dat ging vooral over: wie ben je, wat zoek je, wat kunnen we je bieden? Dus niet zozeer over: wat kún je? Dat sprak me wel aan en na een nachtje slapen heb ik gebeld en gezegd: let’s go! Na een rondleiding in het gebouw en kennismaking met het TIC-team dacht ik: dit is wel heel tof. Hier gaan leuke dingen gebeuren!

Stage en corona
Ik was net gestart met mijn stage, toen we met corona te maken kregen. We moesten dus thuis gaan werken. Dat was niet gemakkelijk, maar we hadden veel contact met de Health Hub. Elke ochtend kwam iedereen even online om goedemorgen te wensen. Dat was een goeie stimulans om m’n bed uit te komen. Daarbij hadden we elke maandag- en woensdagochtend om 9.00 uur kort overleg. En op vrijdagochtend was er een uitgebreide TIC-bespreking waarbij iedereen vijf minuten moest vertellen over: wat heb je gedaan, waar liep je tegenaan en hoe heb je dat opgelost? Wat ga je volgende week doen, hoe zit je in je energie, fun en persoonlijke groei? En wat is je blunder van de week? Dat is heel leerzaam. Ik zeg altijd: het gaat om de drie v’s: het is vrijwillig, niet vrijblijvend en met veel eigen verantwoordelijkheid.

Ik heb dus voornamelijk thuis gewerkt tijdens mijn stage, maar ook af en toe in Roden. Ik kon aan mijn prototype werken in het Fablab. Dat motiveerde en stimuleerde. Het was lekker om er weer even uit te zijn en mensen te ontmoeten. Het gebouw is heel ruim en je kon voldoende afstand houden. Gelukkig konden we daar in juni ook onze eindpresentaties geven en de periode met z’n allen afsluiten. In de evenementenhal met de grote tribune konden we elkaar weer even spreken en horen hoe iedereen was geëindigd met z’n opdracht.

Draagarm voor spraakcomputer
Mijn stageopdracht was een nieuwe draagarm te ontwerpen voor de spraakcomputer van iemand die ernstig meervoudig beperkt is. Hij gebruikt de computer om te communiceren, de muiscursor beweegt hij met een drukpedaal onder de voeten (omhoog en omlaag) en met drukpunten naast zijn hoofd (links en rechts). De computer heeft ook eye-tracking, om zinnen te vormen die vervolgens worden uitgesproken. Ik heb een draagarm ontworpen voor de computer zodat die kon wegdraaien en kantelen. En mogelijkheid gaf om te wisselen tussen rijden en communiceren. Ik heb verschillende prototypes gemaakt en vormstudies gedaan. Zonder corona was ik er verder mee gekomen, dat is wel jammer. Ik heb een vervolgopdracht geschreven zodat een andere student er mee verder kan.

Expert
Je wordt hier bij de Health Hub als een professional behandeld. Je bent hier de expert. Dat vind ik heel uniek; bij veel bedrijven word je als stagiair heel anders benaderd. Hier doe je je eigen project, dat is heel gaaf. Je werkt met studenten vanuit diverse studierichtingen samen, waardoor je veel waardevolle inzicht krijgt. Je hebt meerdere sparringpartners.

Afstuderen
In het vierde jaar van mijn opleiding ging ik op zoek naar een bedrijf waar ik mijn afstudeeropdracht kon doen. Ik heb affiniteit met zorg, werken met mensen en contact met eindgebruikers. Ik wil iets ontwerpen wat bestaansrecht heeft en duurzaam is. Daarbij moet je eerst kijken naar een gat in markt en vervolgens bedenken hoe je dat gaat opvullen. Niet andersom. Mensen moeten er mee gediend zijn, het moet inhoud hebben. Ik wil in contact zijn met de gebruiker, dan zie je waar je het voor doet. Het lukte helaas niet om een bedrijf te vinden waar ik zo’n opdracht kon uitvoeren.

Transferplank
Uiteindelijk kwam ik ook voor mijn afstudeeropdracht bij de Health Hub terecht. Ik startte in november 2020. De coronamaatregelen waren versoepeld en ik kon gelukkig weer gewoon op locatie werken. Ik trof weer een hele leuke groep TIC-ers.

Mijn opdracht was om voor het UMCG Centrum voor Revalidatie (Beatrixoord) een innovatieve transferplank te ontwerpen. Die wordt door mensen met een beperking aan hun benen – vaak door een dwarslaesie - gebruikt om zich van bijvoorbeeld het bed naar een (rol)stoel te verplaatsen. De bestaande plank was erg onstabiel en er was veel armkracht voor nodig. Ik werkte samen met een adaptatietechnicus van Beatrixoord, zij maakt hulpmiddelen voor mensen met een beperking. Helaas had ik door corona geen direct contact met de doelgroep, maar hier bij de Health Hub heeft Dennie Jager, die door een dwarslaesie beperkt is, me geholpen. Door mee te denken en te testen. Het resultaat was een prototype van een dynamische transferplank, met een inklapbare rugsteun. Goed op te bergen, maar ook met een mooie (te personaliseren) vormgeving.

Machnet
En toen was ik afgestudeerd en vroeg me af: wat nu? Wat past bij mij? De zoektocht was begonnen. Intussen kwam ik nog wel eens bij de Health Hub en hoorde daar ongeveer een half jaar later over een vacature bij Machnet, een bedrijf dat hier gevestigd is. De Health Hub bracht ons in contact met elkaar en binnen een week had ik een baan. De maandag erna ben ik begonnen!

Ik kon opnieuw veel leren want ik kwam terecht in de voor mij onbekende wereld van de MRI. De MRI stuurt een signaal het lichaam in dat reageert met waterstofatomen in het lichaam. Dat levert een nieuw signaal op dat door onze spoelen wordt opgevangen en doorgestuurd. Vervolgens wordt het signaal omgezet naar een 3D beeld van het gescande lichaamsdeel.

Ik heb gewerkt aan de vormgeving van een spoel voor het gebied rond de ogen. Het gaat om een goede combinatie van comfort en functionaliteit. Ik heb het geheel van het kussen, de behuizing voor de elektronica en de verbinding met de scanner verfijnd en esthetisch verbeterd. Dat betekende veel R&D, prototypen, 3D-printen en lasersnijden. Dat wat ik het allerleukste vond van de opleiding werd ik nu voor betaald! Na dit project heb ik ook nog op dezelfde manier gewerkt aan de vormgeving van een schoudersteun, waarbij studenten hier me hebben geholpen met testen.

Nu deze twee ontwerpen klaar zijn is er voor mij geen nieuwe opdracht meer bij Machnet. Dat is enerzijds wel jammer, het was een prettige en leerzame samenwerking voor beide partijen. Anderzijds is de timing wel goed, want ik ga binnenkort verhuizen naar het midden van het land. Ik ga daar op zoek naar een nieuwe baan. Uiteraard houd ik contact met de Health Hub en kom ik vast nog eens langs, want ..

.. eens een TIC-er, altijd een TIC-er!

September 2022